Proszę o konsultację odnośnie poniższego zdania z przymiotnikiem oporny:

„Wariant Arcturus ma być bardziej zakaźny niż jego poprzednicy. Może być także oporny na odporność nabytą dzięki szczepieniom lub przebytym w przeszłości infekcjom.”

Wirus oporny na odporność – wydaje mi się być błędem zarówno logicznym oraz złego użycia znaczenia słowa oporny. Proszę o pomoc.

Witam.
Proszę o wyjaśnienie zasadności pisowni wyrazów ośrodek i placówka wielką literą. Spotkałam się z taką pisownią w ocenach opisowych uczniów, w zdaniach typu: „…realizowanych na terenie Ośrodka”, „…organizowanych przez Placówkę” itp.
Pozdrawiam
Agnieszka Pelc

Dzien dobry! Rzeczownik polityka nie ma w jęz. polskim liczby mnogiej, jednak ostatnio często spotyka sie zwroty takie jak: polityki krajowe, polityki strukturalne, polityki realizowane w ramach UE. Czy użycie takie jest poprawne? Bardzo dziękuję za odpowiedź!
Monika Tomaszewska

Dzień dobry Państwu!

Wracamy do przed-PRLowskich feminatywów i coraz częściej ich używamy.

Próbuję znaleźć w zasobach PWN żeńską wersję słowa praktyk, ale jak dotąd bezskutecznie. Czy mogliby Państwo wskazać, jak należy odmienić to słowo? Czy jestem praktyczką?

Z góry ogromnie dziękuję Państwu za odpowiedź!

Eliza

Szanowni Eksperci!
Program Odnowy Zdrowotnej NEWSTART to oficjalna nazwa jednocześnie założeń programu zdrowotnego, na który składa się m.in. 8 zasad zdrowia oraz nazwa wypoczynku realizowanego w oparciu o nie, w czasie którego kuracjusze mogą poznawać te zasady zarówno w teorii, jak i w praktyce. Jak zapisywać słowo program, gdy nie chcemy po raz kolejny przywoływać pełnej jego nazwy? Czy powinniśmy wówczas napisać Program NEWSTART, czy raczej program NEWSTART?

Z pozdrowieniami
Katarzyna

Dzień dobry.
Moje pytanie dotyczy zasadności odmieniania słowa dafnia w dopełniaczu l.mn. jako dafni, czyli bez podwójnego i na końcu (wbrew zasadzie, że rzeczowniki rodzaju żeńskiego zakończone na -ia tworzą D. l. mn. na -ii, o ile mają pochodzenie obce). Tak na przykład odmieniamy podobnie brzmiące terminy biologiczne: huernii, urolagnii, beckmannii itp. Zaś dafnia w istocie pochodzi z n.-łac.
Dziękuję.

Szanowni Państwo,
w trakcie pisania artykułu natknąłem się na językową barierę, której nie jestem w stanie indywidualnie pokonać. Słowo klucz mojego pytania to skierowany. Opisując pewne zjawiska ekonomiczne, używam sformułowania przedmiot konsumpcji skierowany w/na zaspokojenie potrzeb występujących u konsumentów. Która z form jest poprawna: w czy na? Podobnie: działania skierowane w uświadamianie konsumentów czy na uświadamianie.
Dziękuje za pomoc!

Szanowni Językoznawcy!

Czy po skrótach, takich jak „tj.”, „tzn.” stawia się przecinek, jeśli wynika tak z reguł składniowych? Np. w zdaniach „Zastanawiam się, jaki ma to sens, tzn.[,] czy chcę tak dłużej żyć” albo „Trzeba sporządzić raport zgodnie z art. 446 ust. 1 ustawy, tj.[,] gdy zamawiający realizuje(…)”. Gdyby skrótów nie było, sprawa byłaby jasna – w tym przypadku mam jednak wątpliwości.

Z wyrazami szacunku

J.J.

Szanowni Eksperci,

Julian Tuwim w wierszu z 1936 r. „Gwiżdżąc sobie a muzom na ulicy poeta rozmyśla o kompetencjach władzy” użył kilkakrotnie wyrazu cywił zamiast spodziewanego cywil (np. „Cywił ci ja, cywił, / Piękna to pozycja, / Dla mnie nie jest żandarm, / Dla mnie jest policja!”). Czy taki zapis to inwencja poety, czy też faktycznie istniała kiedyś taka oboczność? Nie znalazłem wyrazu cywił w żadnym ze znanych mi słowników.

Z wyrazami szacunku

Piotr Albin Michałowski

Dzień dobry,

w bibliotekach realizujemy kolejną edycję Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa. Wszędzie spotykam skrótowiec NPRCz, a ja uważam, że powinien wyglądać NPRC.

Która forma jest poprawna?

Łączę pozdrowienia  

 Justyna Górnikowska-Bogucka